A Monday Full of Movement, Heart, and Surprises – Sara’s Activities
12,574 – that’s how many steps I took on Monday. And every single one of them counted. Literally. It was a day full of movement, with two P.E. classes at school and a walk afterward, but also full of heart, because everything revolved around Mother's Day.
After school, I didn’t head straight home. I had a mission – to find something small but meaningful for our mom. Something that would show how much we love and appreciate her. I searched carefully, thinking about what would truly make her smile. Mom was finishing work pretty late, so my brothers and I had just enough time to prepare a little surprise. A bit of creativity, some teamwork – and the result? Mom’s smile, tears in her eyes, and that beautiful quiet that comes when everything goes just right.
At school, there was the usual hustle and bustle – the end of the year is approaching faster than we thought. In just three weeks, final grades will be set, so teachers are speeding things up, and we’re trying our best to keep up. I also have a make-up biology test to take on Tuesday, so the evening involved a bit of studying. But somehow it didn’t feel heavy. After such a full day, everything felt more manageable.
A walk home, sunshine on my face, groceries in my backpack, and peace and joy in my heart. Maybe it was the twelve thousand steps. Or maybe just mom’s smile.
It really was a good day. One worth remembering.
Poniedziałek pełen ruchu, serca i niespodzianek – aktywności Sary
12574 – tyle kroków zrobiłam w poniedziałek. I każdy z nich się liczył. Dosłownie. Bo to był dzień pełen ruchu, z dwóch w-fów w szkole i ze spaceru po lekcjach, ale też pełen serca, bo wszystko kręciło się wokół Dnia Mamy.
Po szkole nie wróciłam od razu do domu. Miałam misję – znaleźć coś drobnego, ale wyjątkowego, dla naszej mamy. Coś, co pokaże, jak bardzo ją kochamy i doceniamy. Szukałam z uważnością, z myślą o tym, co sprawi jej radość. Mama kończyła pracę dość późno, więc z braćmi mieliśmy czas, żeby przygotować małą niespodziankę. Trochę kreatywności, wspólne planowanie i działanie – efekt? Uśmiech mamy, łzy wzruszenia i ta cudowna cisza, która pojawia się wtedy, gdy wszystko się uda.
W szkole było jak zawsze sporo bieganiny – koniec roku zbliża się szybciej niż się wydaje. Za trzy tygodnie wystawianie ocen, więc nauczyciele przyspieszają tempo, a my próbujemy nadążyć. Mam jeszcze zaległy sprawdzian z biologii, który piszę we wtorek, więc wieczorem było też trochę nauki. Ale jakoś mi to nie przeszkadzało. Po takim dniu wszystko wydawało się prostsze.
Spacer do domu, słońce na twarzy, zakupy w plecaku, a w sercu – spokój i radość. Może to przez te ponad dwanaście tysięcy kroków. A może po prostu przez ten uśmiech mamy.
To był naprawdę dobry dzień. Taki, który warto zapamiętać.
This report was published via Actifit app (Android | iOS). Check out the original version here on actifit.io
