13,285 steps and a sore leg – just a regular Thursday with a dose of pressotherapy and preschool chaos
Sometimes I feel like my days are a marathon in 
the rain – I keep running, even though I constantly trip over puddles. Today (or rather yesterday, since I passed out the moment I got home) the counter hit 13,285 steps. Not bad at all for a day with a painful leg and a heart in full-on "I’m exhausted" mode.
The morning kicked off in my usual ninja-mom routine: got the kids ready for school, did some quick shopping, and by 9:30, I was at work. And there… the usual madness. Our classroom looked like a war zone, and I was working with Mrs. B, who – to put it kindly – overwhelms me with her complete lack of organization. Honestly? I’m at my limit. I try to stay calm, grounded, and patient, but it’s hard when the person next to you is floating somewhere in the clouds…
Thankfully, there was a ray of sunshine in all that storm – we had a surprise visit from HQ, and guess what? Our preschool received a Leader in Quality award! 🏆 And the best part? The award was based on parents’ feedback, who basically wrote us the most beautiful thank-you note ever. That kind of recognition? Totally worth all the chaos.
I stayed at work until 5:30 PM, and with a heavy heart I had to skip my Thursday workout – my leg just couldn’t take it anymore, and the swelling was getting worse. But hey, I didn’t give up completely. When I got home, I slipped into my pressotherapy sleeves – 50 minutes of hope that the pain would ease. And you know what? It worked. The swelling went down, the pain faded a bit. I ate dinner, got a quick massage, and fell asleep like a baby.
It was a long day. One of those where your body screams “enough,” but your heart – even tired – still beats with gratitude. For the recognition, for the kids’ smiles, for the quiet moments at night. And for the simple truth that tomorrow is a new day.
13285 kroków i boląca noga – czyli czwartek w rytmie presoterapii i przedszkolnych emocji
Czasem mam wrażenie, że moje dni są jak maraton w deszczu – biegnę, chociaż co chwilę potykam się o kałuże. Dziś (a raczej wczoraj, bo ledwo zdążyłam zasnąć, a już dzień nowy) licznik wskazał 13285 kroków. Całkiem nieźle jak na dzień z bolącą nogą i sercem w trybie "nie mam już siły".
Poranek tradycyjnie w trybie ninja-mamy: dzieci do szkoły, szybkie zakupy, i o 9:30 punktualnie w pracy. A tam... klasyka. Sala w armagedonie, współpraca z Panią B, która – delikatnie mówiąc – rozbraja mnie swoją nieogarniętą energią. Serio, ja już wymiękam. Próbuję być zen, ale czasem naprawdę trudno nie stracić
gruntu pod nogami, kiedy druga strona cały czas w chmurach...
Na szczęście był też promień słońca w tej burzy – odwiedziny z centrali i niespodziewane, piękne wyróżnienie: nasze przedszkole otrzymało tytuł Lidera Jakości! 🏆 A najlepsza część? To, że ta nagroda była efektem opinii rodziców, którzy wystawili nam laurkę pełną uznania. Dla takich chwil naprawdę warto!
Do 17:30 na pełnych obrotach, a potem z ciężkim sercem musiałam odpuścić czwartkowy trening – noga bolała coraz bardziej, obrzęk nie pozwalał o sobie zapomnieć. Ale jestem dzielna, więc po powrocie do domu wskoczyłam w nogawki do presoterapii – 50 minut nadziei, że ulży. I wiecie co? Ulżyło. Obrzęk się zmniejszył, ból zelżał. A ja – po szybkim posiłku i domowym masażu – zasnęłam jak niemowlę.
To był długi dzień. Jeden z tych, kiedy ciało krzyczy „dość”, ale serce – choć zmęczone – wciąż bije rytmem wdzięczności. Za docenienie, za dziecięce uśmiechy, za chwilę ciszy wieczorem. I za to, że jutro znów będzie nowy dzień.
This report was published via Actifit app (Android | iOS). Check out the original version here on actifit.io
