Almost a year ago, on October 22, 2024, a comic book under the Returnal brand went on sale. I'm a huge fan of this title, having platinumed it on PS5. Only 1.5% of owners completed it 100%, and as for the free DLC, which I also completed, only 1.1% of players saw the second ending "legally." Although its gameplay relies on established formulas and randomness similar to the Diablo series (in other words, it's not a completely original project), it is equally unique. This stems from its 100% thoughtfulness and, barring a few minor flaws, almost as much polish.
The story follows Selene, a scout searching for new worlds. She locates a signal she calls "The White Shadow." Unfortunately, the protagonist crash-lands on a planet and finds herself caught in a time loop. Stranger still, she occasionally encounters her own corpse, further fueling the mystery and prompting further questions. But was it really a coincidence? Or should I ask, did it even happen? Perhaps it's just a mask to cover a heartbreaking trauma? Or is it a safe haven where one can hide from the world or the consequences of one's own mistakes? Much depends on your interpretation, as Housemarque studios don't provide a clear answer. Furthermore, clues point to other potential solutions... The gameplay has been perfectly tailored to the game's character. Daily falling and rising is inherent to the game's essence. This can also be interpreted in various ways. Everything is random, just like in life. Even if we try hard to follow the same patterns every day, each day will be different in some way. Even if you don't like third-person games, it's worth playing. The game is only difficult at the beginning. The game is only difficult at the beginning. If you're more skillful/focused than me, which isn't difficult, you should beat Returnal.
So, how does the comic book feel? Well, I'm disappointed. Not because I had high expectations. In fact, I didn't have any at all. I was just waiting for something new related to the brand I love. And I also want to vote with my wallet – there's always some money for the Finnish studio. The comic's plot was developed by Mikael Haveri (Brand Director Housemarque), Gregory Louden (Game Scriptwriter), and Khalil Osaimi (Cinematic and Media Designer Housemarque). We have to thank Igor Lomov for the art. "Plot" is a strong word, as children's books tend to have more text. I don't mind, though, as the art is beautiful, and Igor's style fits the atmosphere and pace of the game. Returnal's content can be conveyed through visuals, through play, and the artist knows how to draw. I don't know if I'll do it justice, but I'll try. The past intertwines with the present, which affects, among other things, her perception of time. The comic perfectly captures this with the author's "jerky" and sharp style. Selene can't distinguish truth from her delusions, so she follows her intuition, which often leads her to dead ends, only slightly closer to the truth. She no longer knows what the beginning, middle, or end is—everything is mixed up. The sharp, jagged art style also perfectly captures the dynamic nature of the events—Selene must react quickly to new threats to survive. The comic's creators have incorporated as many references to the game as possible. A few elements are missing, but that's due to the need to maintain the narrative. Comics are supposedly conventional, like games, but adding other weapons could disrupt the narrative. And it would distract from the essence of the already short comic.
Returning to the expectations I mentioned earlier, I feel like the creators chose the safest, yet also the worst, path. I don't know how they could have presented it differently without expanding on their story (Housemarque doesn't revisit projects they've finished). I realize it's difficult to translate such a complex game into a short comic. However, it's not impossible; it just takes a little thought. I don't know... Should we focus on a single Biome, showing a slightly altered plot? That alone would have been enough for me. Anything else would have satisfied me. We got a shortened and simplified Selene story, with very little added. I had to wonder several times if a given element was actually in the game. Half the time, I found a solution, half didn't. So, a maximum of three elements were added, which essentially didn't affect anything.
I felt like I was watching an anime compilation film that summarized a dozen or so episodes of a TV series. These vary in length, but let's say most/many are around 90-105 minutes. A typical anime episode, unless it's longer for some reason (because the beginning/end of the story or the episode has special significance), runs 17-21 minutes. Of course, that's after removing the intro, outro, and artificially extended segments. As you can see, for a 1-1.5-hour film, that's only 6-8 episodes, assuming they're less than 15 minutes long (including the intro and credits). We only get the most important parts and essential elements. It's exactly the same here, only... worse. If this were a standalone work, unencumbered by the original (and instead supporting it), the essence of Returnal could have been captured differently. Instead, we got something that leaves me unsatisfied as a fan of the game. I don't know what it's like for people who aren't familiar with the original, and I'd love to hear their thoughts. Other fans, like me (at least those whose opinions I've seen - I've done a general internet search, outside of my information bubble), are disappointed with the comic.
I don't understand this mini-comic about Sisyphus. It's only three, maybe four pages long, adds nothing, and doesn't connect with the game in any way. It's neither funny nor cool, nor does it have any depth. It's like the simple comics that were common in old newspapers. The ones from decades ago (Garfield and, I think, Peanuts started out that way). They could have ignored it completely, because it's genuinely for no one. It's a shame, because the suffering of the mythological hero is intertwined with the protagonist's tragedy.
Can I recommend this comic to anyone? I don't think it's for anyone, and if it is, it's probably for gaming fans who, like me, want to support Housemarque. The comic also doesn't serve as a summary of the story—okay, it reminded me of a few things, but it also left out a lot more. And it completely flattens the depth and ambiguity of the original. And since I feel this way, someone unfamiliar with Returnal will probably complain about everything except the art. Due to its length and excessive repetition of the original, this title's main strengths don't resonate. I guarantee you, this isn't another repetitive title about a character who's lost his memory. And even if most of the script elements don't impress you, the final effect will. The comic only scratches the surface. It's like reading about a film with brilliant storytelling and a multi-layered script, supported by excellent voice acting (Jane Perry / Dominika Łakomska; both the original and Polish versions are excellent) and atmospheric music. The comic has a harder time with these absences, and the authors make it even harder to make a good impression.
https://www.artstation.com/blik_47 <- artist's profile
Niemal rok temu, bo 22 października 2024, do sprzedaży trafił komiks sygnowany marką Returnal. Jestem wielkim fanem tego tytułu, zrobiłem platynę na PS5. Tylko 1.5% posiadaczy przeszło go w 100%, a jeśli chodzi o darmowe DLC, które również przeszedłem, to tylko 1.1% graczy zobaczyło drugie zakończenie w "legalny sposób". Choć jego gameplay opiera się na utartych schematach oraz losowości podobnej do serii Diablo (innymi słowy, nie jest całkowicie oryginalnym projektem), to jest on jednocześnie w równym stopniu wyjątkowy. Wynika to z tego, że został w 100% przemyślany i niemal tak samo, nie licząc pojedynczych błędów, dopracowany.
Fabuła opowiada o Selene, zwiadowczyni, która poszukuje nowych światów. Zlokalizowała sygnał, który określiła mianem "Białego Cienia". Pech chciał, że bohaterka rozbiła się na planecie i wpadła w pętlę czasu. Co dziwniejsze, co jakiś czas spotyka własne zwłoki, co dodatkowo podkręca spiralę tajemnicy i zmusza do postawienia kolejnych pytań. Choć czy na pewno był to przypadek? Czy raczej powinienem zapytać, czy to w ogóle się wydarzyło? Może to tylko maska, która ma zakryć rozrywającą serce traumę? Albo stanowi bezpieczne miejsce, w którym można skryć się przed światem lub konsekwencjami własnych błędów? Wiele zależy od Waszej interpretacji, bo studio Housemarque nie daje jasnej odpowiedzi. Co więcej, tropy wskazują na inne potencjalne rozwiązania... Gameplay został idealnie dopasowany do charakteru gry. Codzienne upadanie i podnoszenie się, jest wpisane w dna tej gry. Można to też interpretować na różne sposoby. Wszystko jest losowe, tak jak w życiu. Nawet jeśli usilnie staramy się codziennie kierować tymi samymi schematami, to każdy dzień będzie różnił się w jakiś sposób. Nawet jeśli nie przepadacie za grami TPP, warto zagrać. Gra jest trudna tylko na początku. Jeśli jesteście bardziej zręczni / skupieni niż ja, co nie jest trudne, powinniście przejść Returnala.
Zatem jak to wygląda z komiksem? Cóż, jestem rozczarowany. Nie dlatego, że miałem wysokie oczekiwania. Prawdę powiedziawszy nie miałem ich wcale. Ppo prostu czekałem na coś nowego związanego z marką, którą uwielbiam. No i chcę też głosować portfelem - zawsze jakaś kwota wpadnie dla Fińskiego studia. Za fabułę komiksu odpowiadają: Mikael Haveri (Brand Director Housemarque), Gregory Louden (Scenarzysta gry) i Khalil Osaimi (Cinematic i Media Designer Housemarque). Za rysunki musimy podziękować panu Igor Lomov. "Fabuła" to duże słowo, bo książeczki dla dzieci mają więcej tekstu. Nie przeszkadza mi to, bo rysunki są śliczne, a styl pana Igora pasuje do klimatu i tempa gry. Treść Returnala można pokazać obrazem, zabawą nim, a rysownik umie rysować. Nie wiem, czy dobrze to oddam, ale spróbuję. Przeszłość przenika się z teraźniejszości, co wpływa m.in. na jej postrzeganie czasu. Komiks świetnie to oddał "szarpanym" i ostrym stylem autora. Selene nie umie odróżnić prawdy od swoich urojeń, więc podąża za intuicją, która częściej wyprowadza ją w ślepy zaułek, jedynie nieznacznie zbliżając ją do prawdy. Ona sama już nie wie, co jest początkiem, środkiem lub końcem - wszystko jej się miesza. Ostra, szarpana kreska bardzo dobrze oddaje również dynamikę wydarzeń - Selene musi szybko reagować na kolejne zagrożenia, by przeżyć. Autorzy komiksu umieścili w nim jak najwięcej nawiązań do gry. Brakuje kilku rzeczy, ale to wynika z konieczności utrzymania narracji. Niby komiksy są umowne, jak gry, ale dodanie innych broni, mogłoby zepsuć narrację. No i odciągałoby to uwagę od esencji już i tak niezbyt długiego komiksu.
Wracając do oczekiwań, o których wcześniej napisałem. Mam wrażenie, że twórcy wybrali najbezpieczniejszą, a zarazem najgorszą ścieżkę. Nie wiem, jak mogliby przedstawić to inaczej, by nie rozwijać za bardzo swojej historii (Housemarque nie wraca do projektów, które skończyli). Zdaję sobie sprawę, że trudno jest przenieść tak złożoną grę na karty krótkiego komiksu. Nie jest to jednak coś niemożliwego, wystarczyłoby trochę pomyśleć. Nie wiem... Postawić na jeden Biom, w którym pokazalibyśmy nieco zmienioną fabułę? Już samo to by mi wystarczyło. Nawet cokolwiek innego by mnie usatysfakcjonowało. Dostaliśmy skróconą i uproszczoną historię Selene, do której dodano naprawdę niewiele. Kilka razy musiałem pomyśleć, czy dany element był w grze. W połowie takich sytuacji znalazłem rozwiązanie, w połowie nie. Czyli dodano maksymalnie 3 elementy, które w zasadzie na nic nie wpływają.
Miałem wrażenie, jakbym oglądał kompilacyjny film anime, który streszcza kilkanaście odcinków serii TV. Te mają różną długość, ale powiedzmy że większość / wiele trwa około 90-105 minut. Typowy odcinek anime, o ile nie jest on z jakiś powodów dłuższy (bo początek / koniec historii lub epizod ma wyjątkowe znaczenie), trwa 17-21 minut. Oczywiście po usunięciu z niego intra, outra i sztucznie wydłużonych fragmentów. Jak widać, dla 1-1.5h filmu, to zaledwie 6-8 odcinków, zakładając że trwają mniej niż 15 minut (intro i napisy końcowe filmu). Dostajemy tylko najważniejsze fragmenty i esencjonalne elementy. Dokładnie tak samo jest tutaj, tylko że... Gorzej. Gdyby to było osobne dzieło, któremu nie ciąży pierwowzór (a zamiast tego, wspiera go), dałoby się ująć esencję Returnala w inny sposób. Zamiast tego, dostaliśmy coś, co nie satysfakcjonuje mnie jako fana gry. Nie wiem, jak jest z ludźmi, którzy nie znają pierwowzoru i chętnie poznałbym ich zdanie. Inni fani, podobnie jak ja (przynajmniej ci, których opinie widziałem - zrobiłem ogólny przegląd internetu, poza moją bańką informacyjną), są rozczarowani komiksem.
Nie rozumiem tego mini-komiksu z Syzyfem. Poświęcono mu 3, może 4 strony, nic nie wnosi, w żaden sposób nie nawiązuje do gry. Nie jest też ani śmieszny, ani fajny, nie ma też w sobie drugiej głębi. Coś jak proste komiksy, które były częstym elementem starych gazet. Tych sprzed wielu dekad (Garfield i chyba Peanuts zaczynał w ten sposób). Mogli go zupełnie zignorować, bo jest autentycznie dla nikogo. Szkoda, bo cierpienie mitologicznego bohatera łączy się z dramatem protagonistki.
Czy mogę komuś polecić ten komiks? Chyba nikomu, a jeśli już, to ewentualnie fanom gier, którzy podobnie jak ja, chcą wesprzeć Housemarque. Komiks nie nadaje się też jako streszczenie historii - ok, przypomniał mi o kilku rzeczach, ale też pominął znacznie więcej. No i zupełnie spłaszcza głębokość i dwuznaczność oryginału. A skoro ja mam takie odczucia, to ktoś kto nie zna Returnala, pewnie będzie narzekał na wszystko poza kreską. Przez jego długość i nadmierne powtarzanie pierwowzoru, główne zalety tego tytułu nie wybrzmiewają. Gwarantuję Wam, to nie jest kolejny powtarzalny tytuł o bohaterze, który stracił pamięć. A nawet jeśli większość elementów scenariusza nie zrobi na Was wrażenia, to efekt końcowy i podsumowanie ich już tak. Komiks jedynie liznął jego głębię. To tak, jakbyście czytali o filmie z kapitalnym story-tellingiem i wielowarstwowym scenariuszem, wspieranym przez świetną aktorkę głosową (Jane Perry / Dominika Łakomska, zarówno oryginalna, jak i polska wersja są doskonałe) oraz nastrojową muzykę. Komiks ma trudniej przez ich brak, a autorzy dodatkowo utrudniają mu zrobienie dobrego wrażenia.
https://www.artstation.com/blik_47 <- profil rysownika.
